اثرات تلقیح ریزوبیوم بر سیستم آنتی اکسیدانی گیاه شبدر تحت آلودگی گاز دی اکسید گوگرد

مقدمه: ریزوباکتری های محرک رشد گیاه، باکتری های مفیدی هستند که می توانند سبب مقاومت گیاهان به تنش های مختلف شوند. یکی از این تنش ها، آلودگی so2 هوا است. دی اکسیدگوگرد به عنوان یک آلاینده آسیب رسان قوی هوا شناخته شده که رشد گیاهان را محدود می کند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات تلقیح باکتریایی با ریزوبیوم استاندارد و بومی بر رشد ریشه و فعالیت و کارایی آنتی اکسیدان های شبدر ایرانی تحت آلودگی so2 هوا است .   مواد و روش ‏‏ ها: در این پژوهش، گیاهان 31 روزه (تلقیح شده و تلقیح نشده با ریزوبیوم) در معرض غلظت های مختلف گاز so2 (صفر به عنوان شاهد، 5/0، 1، 5/1 و ppm 2) به مدت 5 روز متوالی و هر روز 2 ساعت قرار گرفتند .   نتایج: نتایج نشان داد که غلظت های مختلف so2 اثرات معنی داری بر وزن ریشه و سیستم آنتی اکسیدانتی شبدر دارد. با افزایش غلظت so2 ، به طور معنی داری نسبت به کنترل وزن تر و خشک کاهش، میزان فعالیت آنتی اکسیدانی ( i% ) افزایش، ظرفیت آنتی اکسیدانی ( ic50 )کاهش و فعالیت sod ، cat و gpx افزایش یافت. تلقیح شبدر با ریزوبیوم بومی و استاندارد وزن ریشه را افزایش داد و اثر معنی داری بر فعالیت و کارایی آنتی اکسیدانت ها نشان نداد؛ ولی اثرات متقابل تلقیح ریزوبیومی و تیمار so2 بطور معنی داری اثرات منفی غلظت های بالای گاز را بر رشد ریشه، فعالیت و کارایی آنتی اکسیدان ها کاهش داد. شدت تغییر سیستم آنتی اکسیدانتی تحت تنش آلودگی so2 در گیاهان تلقیح شده کمتر از گیاهان تلقیح نشده بود .   بحث و نتیجه ‏ گیری: در نتیجه، افزایش غلظت so2 سبب کاهش وزن ریشه، افزایش فعالیت و کارایی آنتی اکسیدانتی شبدر شد. تلقیح با ریزوبیوم با افزایش رشد ریشه، اثرات آلودگی so2 بر سیستم آنتی اکسیدانی را کاهش می دهد .